.:::: ANADOL PROTOTİPLERİ ™ ::::.

Otosan' da araştırma geliştirme konusunda çok yetenekli kişiler çalışmaktaydı. Başında Claude Nahum' un bulunduğu bir ekip Wankel motor ya da rotary tabir edilen silindirsiz ve bir rotorun dönerek güç üretmesi prensibi ile çalışan bir motoru Otosan' ın imkanları ile üretti. Küçük hacimli bu motordan 100 beygirin üstünde güç alındığı görüldü. Ancak maliyeti ve Wankel motorların temel sorunları nedeniyle bu çalışma da hayata geçirilemedi. Bu motorlardan biri Rahmi M. Koç Müzesi' nde sergilenmektedir.


1977 yılında Reliant firması, Otosan için yeni bir Anadol projesi hazırladı. Bertone tasarımcısı Marcello Gandini (Lamborghini Miura, Counttach modellerinin tasarımcısı) tarafından tasarlanan FW 11 (Scimitar SE 7) olarak lanse edilen otomobilin 3 adet prototipi yapıldı. Elektrikli camları ve modern dizaynı ile bu otomobil o döneme göre son derece başarılıydı. Ancak Otosan yönetimi bu otomobilin maliyetinin yüksekliği nedeniyle satış şansının az olduğunu düşündü ve FW11' in üretiminden vazgeçildi.

Toplam 3 ya da 4 adet yapılan ve hepsi gerçek birer otomobil olan bu prototiplerin Reliant/Anadol markalı biri mavi diğeri beyaz ikisi Türkiye'ye gönderilmiştir. (Yaklaşık 25 sene Acıbadem fabrikasında bir köşede duran bu prototiplerin sağlam bölümleri birleştirilmiş, tek bir otomobil halinde 2004 yılından itibaren Rahmi M. Koç Müzesi'nde sergilenmektedir. Reliant Scimitar Se7 isimli olanı da İngiltere'de bulunmaktadır. Olası diğer prototipin de eğer hala duruyorsa Fransa ya da İsveç' te olabileceği düşünülmektedir.

Otosan' ın vazgeçmesi üzerine Reliant bu otomobili 1980 Birmingham Otomobil Fuarı' nda Reliant standında prototip olarak sergilendi ve büyük bir ilgi gördü. FW11 daha sonra tasarımındaki bazı değişikliklerle sac karoserli olarak (Bagaj kapağı fiberglas kaldı) Citroen firması tarafından BX adıyla üretildi!.. Üretimde kaldığı 12 yıl boyunca Citroen firmasının 'best-seller' ı oldu!

1970'li yılların sonunda da Otosan'da farklı çalışmalar devam etti. Jan Nahum tarafından bazı maket ve çamur model çalışmaları yapıldı ancak hiçbiri hayata geçirilemedi. Hatta bu tasarımların kaybolduğu ve bunlara benzeyen tasarımların seksenli ve doksanlı yıllarda büyük firmaların modellerinde görüldüğü söylenir.


Trendin sürekli modernleşmeye dayandığı 70' li yılların sonlarında Otosan da buna ayak uydurmak istedi. Otosan hem kullanılan fiberglas miktarını düşürmek hem de piyasadaki gücünü arttırmak istiyordu. Bunun için Jan Nahum çelik bir iskeletin üzerine oturtulan fiberglas kaporta parçaları kullanarak bir otomobil tasarladı. Nahum ve ekibi Anadol Çağdaş adı verilen bu otomobilden iki farklı versiyonda prototipler yaptılar. Hatta Çağdaş' ta silindirsiz rotary (Wankel) motor kullanıldı. Bu çalışma o zamanki adıyla Devlet Güzel Sanatlar Akademisi' nin tasarım ödülünü kazandı. Jan Nahum bu ödülü Tasarım Anabilim Dalı Başkanı Prof. Önder Küçükerman' dan törenle aldı.

Gazetelerde otomobil ile ilgili çalışmalara yer veriliyor ve üretimin 1980 en geç 1981 de başlayacağı belirtiliyordu. Ancak ülkenin içinde bulunduğu ekonomik ve siyasi şartlar müsait olmadığından, bu modelin üretimi de gerçekleştirilemedi.

Çağdaş prototipleri de gerçek birer otomobildi. Bu otomobiller de yıllarca fabrikanın deposunda kaldıktan sonra Rahmi M. Koç Müzesi' nde sergilenmek amacıyla tek bir araç olarak birleştirildi. İç aksamı bozulduğu için sadece kabuk olarak sergilenmektedir.


Anadol' un üretildiği son dönemlerde bir prototip çalışması daha yapıldı. A9 kod adlı bu çalışma modern görünümü ile dikkat çekiyordu. Arka bölümü sonradan yapılan Peugeot 405, genel formu ise Volvo' nun 1985 lerde çıkaracağı modele benziyordu. Modern Anadol logolu bu araç son derece şık jant kapaklarıyla o döneme göre ilerici bir modeldi. Ancak bu çalışma da kabul görmedi ve prototip imha edildi.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]